Programowanie strukturalne to paradygmat wprowadzający dekompozycję kodu źródłowego na następujące elementy: struktury kontrolne, podprogramy oraz bloki kodu. W paradygmacie wyróżniono trzy struktury kontrolne: sekwencje kodu, instrukcje warunkowe oraz pętle. Konsekwencją tych konstrukcji jest zakaz używania instrukcji skoku typu goto oraz zasada pojedynczego wyjścia. Opracowanie paradygmatu było odpowiedzią na rosnący problem skomplikowania kodu związany z użyciem…